22 juni 1988

22 juni 1988

Deze dag deed mij een beetje denken aan 22 juni 1988. Zoals iedereen zich zal herinneren deed Rinus Michels alias De Generaal de legendarische uitspraak: "Het is nu woensdag, dat is al flink op weg naar Zaterdag". De rest van het verhaal is natuurlijk bij een ieder bekend.

Maar voor mij persoonlijk geldt: deze periode voelt een beetje aan als de woensdag voor de finale. Het is bijna zo ver, maar er moet ook nog veel gebeuren. Op onze "rommelkamer" raakt de plank met "spulletjes" steeds voller.

Maar voordat al die spulletjes in de rugzak mogen moeten er nog veel administratieve zaken afgerond worden. Adreswijzigingen, Nieuw Paspoort, Uitschrijven uit de gemeente, Volmacht regelen voor Tymon (met dank aan Olle!!!), onderdak regelen voor onze meubeltjes, inentingen halen bij de Reisdokter, spulletjes inpakken en nog heel veel meer. En naar de apotheek:

De foto betreft slechts wat malaria-spullen (duur spul, meer dan 500 smeuro's!) . En dan komen er nog 50 doosjes Betahistine bij voor de Meniere van Sanne! We zorgen voor een gedegen arts-verklaring, wellicht helpt het bij de douane in verre vreemde landen.

Maar wat wel leuk is van reizen zijn de gadgets. Je mag mooie lichtgewicht spulletjes kopen bij de Bever. En veel gekregen ook trouwens. Enkele gadgets in ons assortiment: sneldrogende handdoekjes (van de Xenos!), zijden lakenzakken, Gloednieuwe Teva's (de fijnste waren net ook de duurste) , zo'n handig heuptasje, lichtgewicht verrekijker, regen/transport hoezen voor de rugzak, een geldriem (voor als Rob geld overmaakt), een waslijn zonder knijpers (geen grap), toilettas met ophanghaak, dompelaar, Ipod, windstoppers, hoofdlamp, oogmasker, universele wasbakstop (mooi ding!), regenponcho's (1 euro, kruidvat), zakmes, stuffbags (leg ik later nog wel eens uit), snijmat (leg ik ook nog wel eens later uit), Sigg flessen, opblaasbare hoofdkussens, lichtgewicht klamboe (nog aan te schaffen), digitale videocamera, dat soort zaken.

En een wereldstekker. Door sommige reizigers uitgeroepen tot het meest overbodige stuk bagage. Oftewel dit MOETEN we bij ons hebben. Al is het alleen maar om hem na zes maanden weer weg te gooien. Ik beloof op deze weblog melding te maken hoe het gaat met onze wereldstekker.

Maar wat misschien wel de mooiste gadget:

Het vis-kijk apparaat met bijbehorende luchtpijp.

Om een lang verhaal kort te maken: het is leuk om iedere dag even naar die spulletjes te kijken. Ik zeg maar zo: "het is nu oktober, dat is al flink op weg naar November".

Ps. Voor één van mijn drink-partners Simon heeft 22 juni 1988 een geheel andere betekenis: voor hem zijn vrouwen geboren op deze datum een typisch geval van: "kan nog net".